Wandelen bij Segovia

Heeft u een vraag of wilt u graag advies op maat, laat het ons weten!

Bel mij terug Stuur een mail

Wandelen in de Sierra de Guadarrama

Op nog geen 100 km ten noorden van Madrid ligt de Sierra de Guadarrama, een mooi wandelgebied voor zowel incidentele als fervente wandelaars. Wij wandelden gedurende een week in het gebied en overnachtten op prachtige locaties.

De eerste nacht in een refugio, een Spaanse berghut, op de Morcuerapas, op 1700 meter hoogte. Van hieruit heb je een prachtig overzicht over de omliggende bergen, waarop nog toefjes sneeuw lagen, waardoor een ruige sfeer ontstond. Van hieruit maakten we een dagwandeling we naar een oud klooster, El Paular dat helaas gesloten was maar waarvan alleen al de binnenplaats een oase van rust uitademde. De volgende dag liepen we via een breed zandpad door een naaldbos naar een oude verbouwde watermolen idyllische gelegen langs een stromend riviertje. De tocht bood geregeld een uitkijk naar de omliggende bergen en zorgt – zeker in de zomer- voor de nodige schaduw. Na aankomst bij de molen badend in de avondzon, met opspringende forellen, genoten we van een Spaanse Rioja. De dag erop leende zich uitstekend voor heerlijk luieren in de tuin en op de veranda van de molen. Met zicht op de forellen die tegen de waterdam opsprongen. Ook vloog een rode wouw af en aan om zijn jongen in het nabij gelegen nest van voedsel te voorzien.

Wandelingen die we in de omgeving hebben gemaakt liepen naar mooi opgeknapte en rustige dorpjes als Garganta de los Montes waarbij de tocht over oude nog in gebruik zijnde veepaden liep en Lozoya, een tocht bovenlangs de gelijknamige rivier Rio de Lozoya.  Door lentefrisse valleien met uitbottende wilgen en vol bloemen waaronder diverse orchideeën liepen we van Alameda del Valle naar Rascafria waarna we in het twee kilometer verder gelegen hotel El Paular kennis maakten met de typische chocolademelk van Spanje. Uitdagend was de tocht waarbij we de berg die in het zicht van de molen lag, beklommen. Via een van stenen opgetrokken grensmuur liepen we vrij steil omhoog langs bonsaiachtige eikenbomen. Op onze tocht vergezelde ons een paar gigantische gieren, zwevend op de thermiek. Vanaf het hoogst punt liepen we verder over de graad van de berg. Naar beneden vonden we onze weg struinend door weilanden en eikenbos. In het dorpje aangekomen was het rond de kerktoren een drukte van belang. Minstens zes ooievaarspaartjes bouwden in de kerktoren hun nieuwe nest, sommigen op restanten van het vorige jaar, waardoor enorme bouwwerken ontstonden.

De laatste dag troffen we een lift van het hoofd van het natuurbeheer in de Guadarrama richting een pas, de Puente de Cotos, waarvandaan we de Penalara wilden beklimmen.

Hoewel het weer op de pas goed was, bleek er op de top van de Penalara net een heftig onweer los te barsten. Zodoende kozen we voor een alternatief, een stukje GR 10. De tocht liep via smalle paadjes langs de bergwand naar het dal. Met prachtige uitzichten op de El Hierro Major en Menor ( de grote en de kleine), de hoogste toppen van de bekende wandeling over de graad de Cuerda Larga. Het laatste uur regende en onweerde het fors, niet voor niets dat we ons de top hadden gelaten voor een andere keer! Een allervriendelijkste Madrileen met een tweede huisje in het dennenwoud bracht ons naar een dorpje verderop vanwaar we naar huis terugkeerden. Als afscheid van het mooie landschap en verblijf genoten we nog van een heerlijk ontbijt in de Spaanse zon voordat we echt afscheid moesten nemen en we richting vliegveld vertrokken.

Helen en Myra

Utrecht, mei 2006

 
 
 
 

Tip een vriend

 

Bel mij terug

Ik wil graag Informatie over:

Ik wil graag gedurende de volgende tijden gebeld worden: