Mediterráneo – Andrea Motis

Misschien omdat het kind in mij
Nog steeds op jouw strand speelt
En, verstopt achter het riet
Mijn eerste liefde slaapt
….

Mediterráneo – Andrea Motis

Quizás porque mi niñez
Sigue jugando en tu playa
Y escondido tras las cañas
Duerme mi primer amor
Llevo tu luz y tu olor
Por dondequiera que vaya
Y amontonado en tu arena
Guardo amor, juegos y penas

Yo, que en la piel tengo el sabor
Amargo del llanto eterno
Que han vertido en ti cien pueblos
De Algeciras a Estambul
Para que pintes de azul
Sus largas noches de invierno
A fuerza de desventuras
Tu alma es profunda y oscura

A tus atardeceres rojos
Se acostumbraron mis ojos
Como el recodo al camino
Soy cantor, soy embustero
Me gusta el juego y el vino
Tengo alma de marinero

Qué le voy a hacer, si yo
Nací en el Mediterráneo
Nací en el Mediterráneo

Y te acercas, y te vas
Después de besar mi aldea
Jugando con la marea
Te vas, pensando en volver
Eres como una mujer
Perfumadita de brea
Que se añora y que se quiere
Que se conoce y se teme

Ay, si un día para mi mal
Viene a buscarme la parca
Empujad al mar mi barca
Con un levante otoñal
Y dejad que el temporal
Desguace sus alas blancas
Y a mí enterradme sin duelo
Entre la playa y el cielo

En la ladera de un monte
Más alto que el horizonte
Quiero tener buena vista
Mi cuerpo será camino
Le daré verde a los pinos
Y amarillo a la genista
Cerca del mar, porque yo

Nací en el Mediterráneo
Nací en el Mediterráneo
Nací en el Mediterráneo

Mediterráneo

Misschien omdat het kind in mij
Nog steeds op jouw strand speelt
En, verstopt achter het riet
Mijn eerste liefde slaapt
Draag ik jouw licht en geur
Waar ik ook ga
En opgestapeld in het zand
Bewaar ik liefde, spelletjes en verdriet.

Op m’n huid heb ik
De bittere smaak van eeuwige tranen
Die door honderd volken in je gestort zijn
Van Algeciras naar Istanbul
Zodat jij in blauw kunt schilderen
Hun lange winternachten
Vanwege vele beproevingen
Is je ziel diep en donker

Aan je rode avondluchten
Zijn mijn ogen gewend
Zoals de bocht in de weg
Ik ben een zanger, ik ben een leugenaar
Ik hou van het spel en de wijn
Ik heb de ziel van een Zeeman

Wat kan ik er aan doen?
Ik ben geboren aan de Middellandse zee
Ik ben geboren aan de Middellandse zee

Je komt en je gaat
Nadat je mijn dorp gekust hebt
Spelend met het getij
Vertrek je, mijmerend over terugkeren
Je bent als een vrouw
Geurend naar teer
Waar naar verlangd en van gehouden wordt
Die bekend en gevreesd is

Oh, als op een slechte dag
Magere Hein me komt zoeken
Duw dan mijn boot naar de zee
Met een herfstwind
En laat de storm
Zijn witte vleugels ontvouwen
En begraaf me zonder rouw
Tussen het strand en de hemel

Aan de kant van een berg
Hoger dan de horizon
Ik wil een goed uitzicht hebben
Mijn lichaam zal weg zijn
Ik zal de dennen groen geven
En geel aan de brem
Nabij de zee want ik

Ik ben geboren in de Middellandse Zee
Ik ben geboren in de Middellandse Zee
Ik ben geboren in de Middellandse Zee

Ik heb deze tekst zelf vertaald omdat ik het zo’n prachtig lied vind. Mocht je tips of verbeteringen hebben dan hoor ik het graag! 
Anne Middelkamp, 12 maart 2020