Recept Pastéis de nata

12 jaar geleden at ik in Lissabon bij de Antiga Confeitarie de Belém mijn allereerste Pastéis de nata, die alleen hier Pastéis de Belém genoemd mogen worden. Ik weet het nog heel goed. Het was een frisse dag en we hadden net een heel stuk gefietst door de stad. Ik was moe en blij dat ik zat. De combinatie van loeisterke espresso en de warme, geurige gebakjes met kaneel vergeet ik van mijn leven niet meer. Ik ben helemaal geen zoetekauw en hier zitten heel wat klontjes suiker in maar dit is een lekkernij die ik niet kan weerstaan!

Ik heb ze nu (eindelijk!) thuis proberen te maken en het recept vind je hieronder, heerlijk! Je waant je weer helemaal terug in Portugal!

Waar komt Pastéis de nata vandaan?

Volgens de overlevering ontstond het eerste recept voor de gebakjes in het Jerónimos klooster in het vissersdorpje Belém, (Belém is Portugees voor Bethlehem) zes kilometer ten westen van het centrum van Lissabon. De monniken en nonnen hadden eiwit nodig om de kleding te stijven en het maken en verkoop van custard-gebakjes was een goede manier om gebruik te maken van het overgebleven eigeel. 

Toen de kloosters gesloten werden tijdens de liberale revoluties in de jaren 1820 en ‘30, verkochten de monniken het recept aan een suikerraffinaderij. Sinds 1837 is de Antiga Confeitarie de Belém de enige plek waar je de echte pastéis de Belém kunt kopen. Hier worden er wel 20.000 per dag gemaakt!

Recept Pastéis de nata

Ingrediënten Pastéis de nata voor 12 taartjes (een muffin bakplaat) 

• (ongeveer) 270 gr. vers bladerdeeg
• 3 dl volle melk
• 1 biologische citroen
• 4 eieren
• 2 eetlepels maïzena
• 1 kaneelstokje
• optioneel vanillesuiker
• 300 gram witte suiker
• 1,2 dl water
• Kaneelpoeder

Het beste werkt het wanneer je de echte metalen Pastéis de nata vormpjes hebt die men ook in Portugal gebruikt. Je kunt die online kopen of, mocht je toevallig in Lissabon zijn, bijvoorbeeld bij het 9 verdiepingen tellende warenhuis Pollux  (met geweldig dakterras! – tip!) maar een muffinbakplaat kan ook prima, de taartjes zijn dan net iets groter. Qua smaak doen ze niet voor de echte onder!

Bereiding Pastéis de nata

Verwarm de oven op 240 graden. Meng een beetje melk met de maïzena tot een papje. Verwarm in een pannetje de rest van de melk met het kaneelstokje en eventueel snufje vanillesuiker op laag vuur. Als de melk bijna kookt doe je het maïzenapap erbij. Roer het goed door elkaar. Rasp intussen de citroenschil en splits de eieren.
(ik had scharreleieren van mijn groentevrouwtje op de markt hier in Vejer, die dooiers waren zó mooi donkergeel, de custard kreeg een prachtige kleur!).

In een andere pan breng je in de tussentijd de suiker en het water al roerende aan de kook. Laat het 3 minuten sudderen. Roer deze suikersiroop door de melk/maïzena pap tot een gladde massa en laat de crème afkoelen tot kamertemperatuur. Doe dan pas de eierdooiers en de geraspte citroenschil erbij. Vet een muffinbakplaat of de losse vormpjes goed in met boter.

Rol het bladerdeeg samen tot een rol. Snijd die in 12 stukjes met een dikte van ca. 2 cm en plaats ze in de muffin vormpjes. Druk met je duimen het deeg naar buiten. (gemakkelijker gaat dat wanneer je je duim even in een bakje water dipt). Het liefst met een klein opstaand randje.

Giet de custard erin tot de vormpjes tot tweederde zijn gevuld. Bak de taartjes ongeveer 15 – 18 minuten, let goed op na een minuut of 12 of ze niet te zwart worden. Wanneer de custard van de taartjes bruin gevlekt is en het deeg goudbruin, zijn ze klaar. Laat ze een beetje afkoelen, strooi er wat kaneel op en eet ze het liefst nog dezelfde dag!

Best nog lastig hoor!

NB: Het was voor mij een paar keer oefenen met de ovenstand en de hoeveelheid bladerdeeg. Hier in Spanje was de rol van 230 gram van de Aldi net te weinig vond ik, dus heb ik er wat bij gedaan. Enne… Het is best nog wel moeilijk om de gebakjes er zo mooi uit te laten zien als het plaatje hierboven… Om te bewijzen dat ik het wel degelijk kan hieronder fotootjes van de mooiste uit de 2e batch.. met een kaarsje erop om het te vieren! Ik ga ze dit weekend opnieuw maken en een nieuwe foto maken okee? beloofd.

Tip 1. Iets minder suiker kan ook

Verder vond ik de taartjes ook best wel zoet dus de volgende keer ga ik experimenten met wat minder suiker!

Tip 2. Nóg lekkerder met zelfgemaakt bladerdeeg

Het állerlekkerste is natuurlijk om zelf het bladerdeeg te maken maar daar moet je dus wel wat meer tijd voor nemen. (daar ben ik te ongeduldig voor…). Mocht je wel echte een keukenprins of – prinses zijn dan is hier het recept van ‘Heel Holland bakt’ om zelf bladerdeeg te maken. 

 NB: Wanneer je de volgende keer in Lissabon bent kun je ook een workshop Pastéis de nata maken doen!

Pin it!